دیگر مثل گذشـته مـدرک تحصیلی نشانه تخصص و مهارت نیست و از آنجا کـه تـعـداد فارغ التحصیلان دانشگاهی در هر مقطع تحصیلی روز به روز بیشتر می‌شود، ایـن تخصص و مهارت است که بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد. همچنین دانش به وفور در کتابها، مجلات، رسانه‌های اجتماعی و آقای گوگل! وجـود دارد و آنچـه باعـث تمایز یک فرد متخصص و ماهر از یک فرد صرفاً به دنبال دانش می‌شود همان تجربه و بینش است. این بینش و تجربه هم به راحتی به دست نمی‌آید و لازمه آن مهارت اندوزی وتبدیل دانش کسب شده از دانشگاه و دوره‌های آموزشی به بینش و تجربه است.
در این مقاله به شما می‌آموزیم که چگونه مهارت جدیدی را در خودتان ایجاد و از آن کسب درآمد کنید. اما برای آنکه ماهر شوید، باید تیم فوتبالی با نام «مهارت» را گرد هم جمع کنید و خود مربی آن باشید. شاید بپرسید خوب بازیکنان آن چه کسانی و کجا هستند؟ البته ابتدا باید این ۱۲ بازیکن معروف و جویای نام را که در این مقاله معرفی می‌کنیم، در خدمت تیم داشته باشید تا با مربیگری خود بتوانید قهرمان زندگی خویش شوید. پس پیش به سوی مسابقه‌ای جذاب و البته سخت.
فهرست مطالب
بازیکن شماره یک: زمان سازی
برای یادگیری هر مهارتی باید زمان داشت. راست بگویم، شما به عنوان خواننده این مقاله هیچ زمانی ندارید، چون زندگی حال حاضرتان را بر اساس این زمان پر کرده‌اید و اگر منتظر باشید که زمانی خالی شود هیچ گاه این اتفاق خجسته نمی‌افتد. دقت کرده‌اید وقتی به یک آدم بیکار می گویید بیا و این مهارت را یاد بگیر، باکمال تعجب پاسخ می‌دهد که وقـت نـدارم. بنده خـدا درست می‌گوید که وقت ندارد. چون تمام ۲۴ ساعت زندگی خود را به شکلی پر کرده که نتیجه‌اش بیکارگی و پوچی است.
پس برای کسب مهارت بایـد وقـت بسازیم و باید متعهد باشیم که در طول روز تنها ۶۰ تا ۹۰ دقیقـه وقـت ایجاد کنیم، تا دلتان بخواهد هم وقت خالی داریم؛ فقط کافیست کارهای بیهوده‌ای مثل تماشای بیش از حد تلویزیون یا سرک کشیدن‌های پی درپی به شبکه‌های مجازی را کـم کنیم. حتماً باید این زمان پیوسته باشد؛ پس زمان سنج بگذارید و آن را روی ۶۰ یا ۹۰ دقیقه کوک کنید در نظر داشته باشید که این زمان خیلی دیر می‌گذرد؛ پس با نگاه کردن‌های پی درپی به ساعت خود را خسته نکنید و مطمئن باشید سر وقت زنگ می‌خورد. راستی در این مدت حتماً با گوشی همراه خود قهر کنید.
بازیکن شماره ۲: فرار از بهانه‌های مغز
دقت کرده‌اید که روزهای اولی که کار جدیدی را انجام می‌دهید، خیلی خوش می‌گذرد، امـا بعـد از چند روز، خستگی و بی حوصلگی و افکاری مثل «چـرا ایـن کار بیهوده را انجام می‌دهم؟» به سراغمان می‌آید. همه این‌ها زیر سر، سر شماست؛ بله زیر سر مغز شماست که در ابتدا شما را دست کم می‌گیرد و احساس می‌کند که چند روزی جوگیر شده‌اید و بعد از چند روز این مهارت انـدوزی جدید را کنار می‌گذارید. ولی بعـد از اینکه ممارست و پیگیری را از سوی شما می‌بیند، هزار بهانه را قطار می‌کند که دست از خسته کردنش بردارید و بگذارید مثل قبل روتین وار کار کند.
پس اینجاست که اگر به این سیستم مغـزی آگاه باشید گول این دوست ناباب را نمی‌خورید و باز ادامه می‌دهید تا مغز خودش برای این کار جدید، فکری کرده و کارها را راحت‌تر کند، بعد مشاهده می‌کنید که بعـد از ۲۱ روز انجام آن کار سریع‌تر و راحت‌تر می‌شود.
بازیکن شماره ۳: مشورت با مربی
شما در مسیر جدیدی در حال تلاش هستید و همیشه این نگرانی و سؤال در ذهن شما هست که نکند راه را اشتباه می‌روم؟ برای رهایی از چنگال چنین افکار معقولانه‌ای، پیشنهاد می‌شود با افـراد متخصص در زمینه تخصص و مهارتی که در حال یاد گرفتنش هستید، مشورت کنید یا بهتر است یک مربی داشته باشید که همواره به شما بازخورد درستی بدهد تا انرژی و توانتان را بهینه خرج کنید.
بازیکن شماره ۴: کسب دانش
تا می‌توانید در مسیر مهارت اندوزی، دانش و معلومـات خـود را افزایش دهید و به دانشی که در ابتدای مسیر کسب کردید، بسنده نکنید. هر چه دانش شما بیشتر شـود، انگیـزه شـمـا هـم بیشتر می‌شود و کمتر در ایـن راه خطا خواهید کرد. همچنین در زمینه آن مهارت، در جایگاه یک فرد کارشناس و خبره قرار خواهید گرفت.
بازیکن شماره ۵: فرار از تشویق و تنبیه
در ابتدای مسیر مهارت اندوزی خیلی سعی نکنید از اطرافیان خودتان بازخورد بگیرید، چـون آن‌ها یـا مثـل پـدر و مادرتان خیلی شما را تشویق می‌کنند! همین تشـویق زیاد هم باعث می‌شود خوشحال شوید و در مغـز شـما هورمـون دوپامیـن ترشح شـود؛ در نتیجه مغز بیچاره احساس کنـد شـمـا بـه پایـان خـط رسیده‌اید و انگیزه شما برای پیمودن مابقی مسیر کم می‌شود! یا ممکن است اطرافیان شـما را سـرزنش و مسخره کننـد کـه ایـن هـم حال دل شـما را خراب می‌کند. پس سعی کنیـد بعـد از طی کردن ۳۰ درصـد از مسیر، اطرافیان را در جریان تلاش‌های خود قرار دهید.
بازیکن شماره ۶: حس سنجی
حس‌های ما هیچگاه به ما دروغ نمی‌گویند. به حس خودتان در ابتدای مسیر اصلاً توجـه نکنیـد؛ به خصـوص در دو هفته اول مهارت اندوزی؛ چون خسـته شده‌اید و ممکن است اگر به آن اعتماد کنید، دلسـرد شوید و پیش خودتان بگویید این چه کاری بود که انجام دادم! ولی به حس خودتان بعد از چهل روز اعتماد کنید، چون در این مدت انجام مهارت اندوزی و تمرین در شـما عادت شده است و این حس سنجی به شما کمک می‌کند که مسیر خود را اصلاح کنید.
اگر بعد از ۴۰ روز حس خوبی دارید، پیش بروید و اگر ندارید، از مربی خود کمک بگیرید. تا می‌توانید در مسیر مهارت اندوزی، دانش و معلومات خود را افزایش دهید و به دانشی که در ابتدای مسیر کسب کردید، بسنده نکنید. هر چه دانش شما بیشتر شود، انگیزه شما هم بیشتر می‌شود و کمتر در این راه خطا خواهید کرد.
بازیکن شماره ۷: کسب انگیزه
برای حرکت در مسیر مهارت اندوزی، شما بـه سـوخت زیادی نیاز دارید؛ درست مثل ماشین که بـه بنزین نیاز دارد، شما هم به انگیزه که سوخت شماست، محتاجید. برای سوخت گیری، همان ابتدای کار در یک کاغذ سفید دو ستون بکشید و در یک ستون رنج‌ها و بدبختی‌هایی را کـه از نداشتن این مهارت در زندگی می‌کشید، بنویسید و در ستون بعدی لذتها و حس‌های خوب بعد از رسیدن به آن مهـارت را یادداشت کنید. این موارد ممکن اسـت بـرای هر بخش ۱۰ تا ۳۰ عدد باشد که می‌بایست هر روز اول صبح آن را بخوانید تا انگیزه شما زیاد شود.
بازیکن شماره ۸: خودمهربانی
تنها کسی که در مسیر جدید در کنار شماست، خود خودتان هستید و اگر دائماً به خودتان غر بزنید و شکایت کنید، آیـا انـرژی خواهید داشت؟ پس با خودتان مهربان باشید و توقع نداشته باشید هر روز به یک میزان مورد انتظار کار کنید و نتیجه بگیرید. شما انسان هستید نه کامپیوتر و شاید روزهایی خسته و کلافه باشید؛ پس حتماً آن روز را به تفریح و استراحت بپردازید. ولی از فـردا مجدد شروع کنید و نباید این احساس چند روز با شما باشـد. اگر چنین شد، این حق مغز عزیز شماست که شـما را از مهارت انـدوزی که کار سختی است، دور می‌کند.
بازیکن شماره ۹: «نه» به مقایسه
لطفاً در مسیر مهارت انـدوزی، خـود را با غول‌های آن مهـارت اصلاً مقایسه نکنید، چـون ایـن کار انگیزه شما را به شـدت کـم می‌کند. چیزی که شما خواسته یا ناخواسته از آن غافـل هستید ایـن اسـت کـه آن فـرد موفـق کـه الان در آن مهارتی که شما تازه در اول راهش هستید، تقریباً به حالت سکون رسیده است و از آن جایگاه لذت می‌برد، قبلاً مثـل شـما زحمت‌های زیادی کشیده تا به آنجا برسد.
پس کافی است شما هم زحمت بکشید تا به آن سطح یا بالاتر از آن دست پیدا کنید. ولی نکته‌ای که باید در نظر گرفت آن است که بعد از ۴۰ روز خودتان را با روز اول مهارت انـدوزی مقایسه کنید. این مقایسه حـال دل شـما را خـوب می‌کند و متوجه پیشرفت و رشدتان خواهید شد.
بازیکن شماره ۱۰: درک افکار منفی
طبیعی است که در این مسیر افکار منفی به سراغتان بیایند و فکر کنید که هیچ تغییری نکرده‌اید یا آینده خوبی در انتظارتان نیست. ۸۰ درصـد افـکار مغز عزیز ما، منفی هستند که ایـن هم دلایل زیست شناختی دارد که خارج از بحث ماست. اما باید بدانیم که ما نقش زیادی در تولید این افکار منفی نداریم و از افکارمان جـدا هستیم.
پس هر وقت در ایـن مسیر فـکـری مثـل «مـن نمی‌توانم» بـه مغزتـان خـطـور کـرد، بگویید: «دارم فکر می‌کنم که نمی‌توانم» و احساس نکنیـد کـه واقعاً نمی‌توانید! ایـن دو جمله زمیـن تـا آسـمان با هم متفاوت هستند و وقتـی بـه ایـن آگاهی برسید، دیگر خیلی به افکار منفی خود محل نمی‌گذارید.
بازیکن شماره ۱۱: فرار از کامل گرایی
اول از همه بگویم که «کامل گرایی» دشمن مهارت اندوزی است. چـون وقتی چنیـن بـاوری داشته باشید که همه چیز بایـد عالی و بدون نقص باشـد تـا کاری انجام شود، هیچگاه قدمی از قدم برداشته نخواهد شـد. مگر روز اولی که به کلاس اول دبستان رفتیم، چیزی بلد بودیـم؟ جواب کاملاً واضح است. مـا فـقـط شـروع کردیم و بعـد از ۱۲ سـال صـاحـب دانـش و کمالات شـدیم.
اگر بچـه هـفـت سـالـه بـه شـما بگوید «مـن بـه کلاس اول نمی‌روم تا خوب همه چیز را قبل از مدرسـه رفـتـن یـاد بگیـرم» شـما در جواب می‌خندید! پس برای رهایی از این قاتل خاموش مهارت اندوزی یعنی (کمال گرایی)، باید فقط حرکت کنید، شکست بخورید، یاد بگیرید و رشد کنید و بدانید که کامل شدن زمانی اتفاق می افتد که شما این مراحل را طی کنید.
بازیکن شماره ۱۲: اقدام مستمر
می‌رسیم به آخرین بازیکن و مهاجم تیم که اگر نباشد، تیم «مهارت» نمی‌تواند برنده مسابقه شـود و آن کسی نیست جز «اقدام مستمر». شـمـا چـه زمانی انگیزه خواهید داشت؟ اکثر افراد در جواب می گویند زمانی که حالم خوب باشـد یا دیگران من را تشویق کنند. اما باید بگویم این باور کاملاً غلط و مخربی است که فقط باعث تلف شدن زمان شما می‌شود. چـون همیشـه حـال دل ما خوب نیست و دیگـران هـم بـه فـکـر زندگی خـود هستند و ما خیلی برای آن‌ها اهمیت ندارد که بخواهنـد دائـم مـا را تشویق و حمایت کنند.
شاید با ناراحتی بپرسید «پس چطور انگیزه بگیریم؟» در جـواب باید گفت که انگیزه خود به خود ساخته نمی‌شود، بلکه انگیزه میـوه درخـت اقـدام است و تا شـمـا اقـدام و عملی انجام ندهیـد، انگیزه سر و کله‌اش پیدا نمی‌شود. چون وقتی کاری می‌کنید، نتیجه‌ای می‌گیرید و این نتیجه به شما حس ارزشمندی و خوبی می‌دهد و همین احساس خوب، انگیزه و انرژی شما را بیشتر کرده و این انگیزه قدم بعد را پایه ریزی می‌کند. پس در کل می‌توان گفت که برای انگیزه داشتن همواره باید قدم‌های مستمر و کارهای پیوسته انجام دهید.
جمع بندی
حالا که با این ۱۲ بازیکن تیم «مهارت» آشنا شدید، باید این ۱۲ بازیکن را همـواره آماده نگاه دارید و به میدان مسابقه بفرستید و با مربیگری خودتان مراقب باشید بازیکنی کارت قرمز نگیرد و از زمیـن اخـراج نشـود؛ چـون ایـن ۱۲ بازیکن در کنـار هـم می‌توانند شما را ماهـر کنند تا در نهایت در زندگی بدرخشید و احساس خوشبختی کنید. پیش به سوی مسابقه زندگی با ۱۲ بازیکن تیم مهارت…
منبع: مجله موفقیت
- چگونگی رهبری با الگوی خود از مهارت‌های زندگی
- راهکارهای سرمایه گذاری بر بهبود فردی شامل چه مواردی می‌باشند؟
- چگونگی دستیابی به شغل رؤیایی با کمک افزایش اعتماد به نفس
- روش‌های متقاعد کردن دیگران چگونه است؟
- ۱۰ روش برای به کار بردن قدرت ناخودآگاه برای رسیدن به موفقیت
